Een vader en 15-jarige zoon kwamen langs. De vader had al ooit effectieve steun nodig gehad en kwam zijn afspraken stipt na. Deze keer kwam hij om raad en hulp bij formulieren waarvan hij niets begreep. Bij zijn vertrek draaide de zoon zich plots om, keerde terug, en vroeg of ik hem wilde steunen voor een pakje koeken voor zijn verjaardag… want dat wilde hij vieren met enkele vrienden. Die vraag pakte mij: een puber die tevreden is met een pakje koeken…! Ik haalde het bedrag uit mijn eigen portemonnee. Dit zou ik nooit vergeten.
Een man riep om hulp. Zijn dochter dreigde in prostitutie terecht te komen. Met haar baby van enkele maanden zag zij geen toekomst in de manier waarop zij moest leven. Om de vergoeding te kunnen afbetalen die mensensmokkelaars van haar en haar vader wekelijks eisten, besloot zij akkoord te gaan met hun voorstel om prostitué te worden in Italië. Plaats, datum en uur waarop deze smokkelaars haar zouden ophalen werden doorgegeven aan de zedenpolitie. Hun antwoord: “wij treden niet op”… Achteraf deelde ik in het leed van een gebroken man, vader en grootvader… vanaf dan alleen in Antwerpen.
Een alleenstaande moeder had na heel veel moeite werk gevonden. Zij moest minimaal 30 uren per week presteren en tegelijk voor haar kinderen zorgen. In de grote vakantie kon zij niet voorzien wanneer ze vakantie zou hebben en kon zij voor meerdere weken geen oppasregeling inplannen. Zij kreeg plots toch één week vrij. Voor het OCMW was dit geen issue om te helpen blijkbaar… Samen met haar heb ik allerlei afspraken ineen geknutseld met de buurt en haar werkgever, om de dagen zonder oppas in de vakantie door te raken zonder haar werk te verliezen. Dit kleefde ook aan mijn eigen vel want wat was ze zonder werk?! Blij dat dit lukte!
Zo zijn er bijna wekelijks kleine en grote vragen die zich aandienen op ons onthaal. Wereld-Delen kan niet anders dan haar begeleidingswerk stevig te verankeren in haar werking. Vandaar dat begeleiders en buddy’s zo welkom zijn!