Wereld-Delen is actief voor mensen in armoede en in het algemeen voor mensen die te weinig kansen krijgen. We gaan dan ook vanuit onze basisopdracht in tegen alle vormen van achteruitstelling en gebrek aan kansen. In onze basisregels staat ingeschreven dat we dan reageren met protest. En tegelijk trachten we er iets aan te doen voor wat in onze macht ligt.
Dat is niet vanzelfsprekend. We komen op die manier op voor minderheden en die zijn niet echt geliefd door de meerderheid, en zeker niet door bepaalde politieke instanties en partijen.
Soms zegt men dat te weinig aandacht wordt besteed in onze samenleving aan “onze armen”. Daarmee wilt men zeggen dat men vindt dat er teveel aandacht wordt geschonken aan mensen met een migratieachtergrond en vluchtelingen.
Eén zesde van de armen in Vlaanderen zijn personen zonder een Belgisch paspoort. De meesten daarvan komen uit Europa en zowat één vijfde van hen komen uit andere landen. Onder die laatsten zit een kleine groep asielzoekers met erkend verblijf. Bij de “Belgische” armen is nog een heel grote groep die afkomstig is uit verpauperde gezinnen waaronder velen van buitenlandse herkomst. De groep die straatarm is en niet in statistieken voorkomt zijn personen die zonder wettig verblijf in Vlaanderen aanwezig zijn en die vaak ook geen enkele echte kans zien om terug te keren naar hun land van herkomst.
Binnen onze werking zien wij dat nogal wat pas erkende asielzoekers op ons beroep doen en geholpen worden. Kansarmen van Vlaamse origine zijn ook een vast deel van onze deelnemers, maar wij zien dat zij veel gemakkelijker gebruik kunnen maken van voorzieningen zoals OCMW dan kansarmen van externe origine.
Het ligt dan ook voor de hand dat Wereld-Delen zeer waakzaam moet zijn voor mensen zonder wettig verblijf, voor alle personen die geen gehoor vinden bij reguliere diensten, en gekleurde armoede in het algemeen. Het zijn vooral die groepen waarvoor wij een proteststem mogen laten horen, bv. op sociale media. We dienen daarbij zeker ook te reageren op populistische uitspraken, die vaak elke grond van waarheid missen. Politieke verklaringen gaan we best uit de weg. Wij dienen eerder te spreken over onze ervaringen en hopelijk zijn er dan eerlijke politici die die ervaringen opnemen in hun werkzaamheden.
De protesthouding zal ons misschien niet in dank aangenomen worden. Maar is dat niet inherent aan ene proteststem? Maar het recht van de zwakste kan soms alleen maar op die manier verdedigd worden.